اضطراب چیست ؟

اختلالات اضطرابی شایع ترین شکل اختلال عاطفی است و در هر سنی می تواند هر کسی را درگیر کند  ،اضطراب پاسخ طبیعی بدن شما به استرس و ترس است. این یک احساس ترس یا ترس از آنچه در آینده خواهد آمد است، اما اگر احساس اضطراب شدید است ، بیش از شش ماه طول می کشد و زندگی شما را مختل می کند ، ممکن است دچار این اختلال باشید.

اختلالات اضطراب گروهی از بیماری های روانی هستند که باعث تنش و ترس مداوم و بیش از حد می شوند. اضطراب بیش از حد می تواند باعث شود که از کار، مدرسه، خانواده و سایر موقعیت های اجتماعی که ممکن است علائم شما را ایجاد یا بدتر کند، دوری کنید.

احساس اضطراب در مورد انتقال به مکان جدید ، شروع کار جدید یا شرکت در امتحان امری طبیعی است. این نوع حالت ناخوشایند است ، اما ممکن است انگیزه شما را برای کار بیشتر و انجام کار بهتر فراهم کند. این حالت در شرایط معمولی احساسی است که می آید و می رود ، اما در زندگی روزمره شما تداخلی ایجاد نمی کند.

انواع اختلالات اضطراب کدامند؟

♦ اختلالات اضطراب فراگیر

در این نوع از این اختلال فرد بدون هیچ دلیل خاصی احساس نگرانی و تنش بیش از حد و غیر واقعی می کند. این نوع از این اختلال بسیار شایع می باشد.

♦ اختلالات اضطراب اجتماعی

نوعی دیگر از اختلالات اضطراب وجود دارد که به اضطراب اجتماعی معروف می باشد و به آن هراس اجتماعی نیز می گویند. این زمانی است که احساس نگرانی بیش از حد نسبت به موقعیت های اجتماعی روزمره دارید. شما به طور وسواسی نگران هستید که دیگران در مورد شما داوری کنند یا باعث شوند خجالت بکشید یا مورد تمسخر قرار بگیرید.

♦ فوبیاهای خاص

این نوع از اختلالات اضطرابی بیشتر در خصوص ترس شدید از یک موضوع یا موقعیت خاص مانند ارتفاع یا پرواز می باشد. این ترس فراتر از آنچه که باقی افراد تجربه می کنند می باشد و ممکن است باعث شود شما از موقعیت های عادی دوری کنید.

♦ اختلالات اضطراب جدایی

بچه های كوچك تنها كسانی نیستند كه وقتی یك عزیز از اتاق خارج می شود احساس ترس و اضطراب می كنند. هر کس می تواند به اختلالات اضطراب جدایی مبتلا شود. اگر اینطور شود، وقتی فردی که با او حس نزدیکی دارید شما را ترک کند بسیار خواهید ترسید و همیشه نگران این هستید که اتفاق بدی برای فرد مورد علاقه شما ممکن است رخ دهد.

♦ ترس از صحبت کردن 

نوعی واکنش می باشد که می توان آن را در دسته اختلالات اضطراب اجتماعی قرار داد که در آن، بچه های کوچکی که به طور عادی با خانواده خود صحبت می کنند، در محیط های دیگر مانند مدرسه صحبت نمی کنند.

♦ اختلالات اضطراب ناشی از دارو

استفاده از برخی داروهای خاص یا داروهای غیرقانونی یا ترک برخی از داروهای خاص می تواند برخی از علائم اختلالات اضطراب را ایجاد کند.

♦ اختلال اضطراب بیماری

خود بیمار انگاری یا هیپوکندریا  ، ترس بيمارگون يا اعتقاد به داشتن يک بيماري جدي با وجود اينکه بيمارئي وجود ندارد ـ هرکدام از اعضاء بدن ممکن است درگير شوند. از همه شايعتر درگيري سيستمهاي گوارشي و قلبي عروقي است.
بيمار اعتقاد دارد که بيماري يا اختلال کارکرد جسمی وجود دارد.معاينه باليني يا جواب منفي آزمايشها، تنها به مدت کوتاه موجب اطمينانبخشي بيمار ميگردد.

♦ اختلال استرس پس از سانحه

 اختلال اضطراب یا استرس پس از سانحه یا PTSD یک اختلال روانی است که در پی تجربه یا مشاهده ی یک اتفاق وحشتناک اتفاق میافتد. فلش بک، کابوس و اضطراب شدید و فکر نا خواسته به رخداد از علائم این اختلال است

♦ اختلال وسواس

 اضطراب زیاد باعث تفکر و عمل وسواسی می شود و ریشه هر دو نوع وسواس فکری و عملی است، به این صورت که بیمار به هر علتی دچار اضطراب است. به عنوان مثال از بیمار شدن و میکروب به شدت می ترسد، بیش از حد مسواک می زند، دست ها را بیش از حد می شوید، از ورود دزد به خانه اش می ترسد و نگران است، از آلودگی با نجاست می ترسد و در افکار و اعمال خود نهایت احتیاط را به عمل می آورد و حتی انجام این افکار و اعمال تکراری باعث تشدید اضطراب وی می شود.

علائم اختلالات اضطراب

علائم اصلی اختلالات اضطراب ترس یا نگرانی بیش از حد است. علائم اضطراب شما ممکن است کاملاً با علائم دیگری متفاوت باشد. به همین دلیل شناختن همه راه هایی که این حالت روحی می تواند خود را نشان دهد مهم است.

 برخی از علائم شایع عبارتند از:

. وحشت، ترس و اضطراب

. احساس وحشت ، عذاب یا خطر

. بی قراری (فرد آرامش ندارد و قادر به آرام ماندن نیست)

. دست یا پاهای سرد، عرق، بی حسی یا سوزن سوزن شدن

. تنگی نفس

. نفس کشیدن سریعتر از حد نرمال

. افزایش ضربان قلب ( تپش قلب )

. خشکی دهان

. حالت تهوع

. سرگیجه

. مشکلات خواب

. تنش عضلانی

. بارها و بارها در مورد یک مسئله فکر کردن (نشخوار فکری)

. مشکل یا عدم تمرکز

. فرد به شدت و با وسواس از اجسام یا مکان های ترس آور اجتناب می کند

علل اختلالات اضطرابی

محققان از علت دقیق اضطراب اطمینان ندارند. اما ، به احتمال زیاد ترکیبی از عوامل نقش دارند. اینها شامل عوامل ژنتیکی و محیطی و همچنین شیمی مغز است.

♦ ژنتیک

این اختلال می تواند در خانواده فرد وجود داشته باشد و افراد دیگر آن خانواده نیز با شدت کمتر یا بیشتر دچار آن باشند. در این صورت احتمال این که فرزند فرد مبتلا نیز دچار این اختلال شود زیاد است.

♦  مصرف مواد مخدر

احتمال مصرف الکل و مواد مخدر برای پنهان کردن یا کاهش برخی علائم اختلالات اضطراب استفاده شود

♦ عوامل خطر برای اختلالات اضطراب

به مواردی که باعث می شوند شما به این اختلالات دیگر  مبتلا شوید عوامل خطر گفته می شود. برخی از عوامل خطر را میتوان تغییر داد ، اما برخی دیگر را نمی توان .

 برخی از عوامل خطر برای این بیماری عبارتند از:

♦ افسردگی

 ابتلا به مشکلات سلامت روان دیگری مانند افسردگی خطر ابتلا به اختلالات اضطراب را بالا می برد.

♦ کودک آزاری جنسی

. سوءاستفاده عاطفی ، جسمی و جنسی یا غفلت در دوران کودکی با اختلالات اضطراب در بزرگسالی مرتبط است.

♦ تروما

تجربه ی یک رویداد آسیب زا خطر ابتلا به اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD) را افزایش می دهد، که می تواند باعث حمله عصبی پنیک شود. وقایع منفی زندگی یا استرس زا ، مانند از دست دادن والدین در اوایل کودکی ، خطر ابتلا به اختلالات اضطراب را افزایش می دهد.

♦ خودبیمار انگاری یا هيپوکندريا

 نگرانی مداوم در مورد سلامتی خود یا سلامتی عزیزان، یا مراقبت از شخصی که بیمار است ، می تواند باعث شود احساس اضطراب و تنش زیادی برای شما ایجاد کند.

♦ تاثیر خجالتی بودن کودک و عزت نفس پائین بر اختلالات اضطراب

کم رویی و کناره گیری از افراد و مکان های نا آشنا در دوران کودکی با اضطراب اجتماعی و  تصور منفی درباره خود و عزت نفس پائین در نوجوانی و بزرگسالی مرتبط است .

حمله اضطراب چیست؟

حمله اضطرابی احساسی از دلهره ، نگرانی ، پریشانی یا ترس است. برای بسیاری از افراد ، حمله اضطراب به آرامی ایجاد می شود. با نزدیک شدن به یک واقعه استرس زا ممکن است بدتر شود.

حملات اضطرابی می تواند بسیار متفاوت باشد و علائم ممکن است در افراد متفاوت باشد. به این دلیل که بسیاری از علائم اضطراب برای همه اتفاق نمی افتد و آنها می توانند با گذشت زمان تغییر کنند.

علائم رایج حمله اضطرابی عبارتند از:

. احساس ضعف یا سرگیجه

. تنگی نفس

. خشکی دهان

. تعریق

. لرز یا گرگرفتگی

. دلهره و نگرانی

. بی قراری

. پریشانی

. ترس

. بی حسی یا سوزن سوزن شدن اندام ها

تشخیص اختلالات اضطراب

در صورت بروز علائم ذکر شده در اسرع وقت به یک متخصص اعصاب و روان مراجعه کنید.  متخصص و در مورد تاریخچه پزشکی شما سؤال هایی را می پرسدو شما را ارزیابی می کند. او ممکن است بررسی هایی را را انجام دهد تا شرایط دیگر سلامتی را که ممکن است باعث علائم شما شود، رد کند.

اگر پزشک مشکل جسمی برای اختلالات پیدا نکند، از شما سؤال می کند و از ابزارها و آزمایشاتی استفاده می کند تا دریابد که آیا شما اختلالات اضطراب دارید یا خیر.

معالجه اختلالات اضطراب

نکته: گاها وضعیت قلبی، ریه و تیروئید می توانند علائمی شبیه به اختلالات اضطراب ایجاد کنند یا علائم اضطراب را بدتر کنند. مهم است که در هنگام صحبت با پزشک در مورد اضطراب ، از معاینه کامل بدنی استفاده شود.

روش های معالجه زیادی برای کاهش و مدیریت علائم اختلالات اضطراب وجود دارد. معمولاً افراد مبتلا به این بیماری دارو می گیرند و به مشاوره می روند. از جمله این روش ها عبارتند از:

♦ معالجه اختلالات اضطراب با نوروساینس

درمان های نوروسایکولوژیک مبتنی بر تغییر کارکردی در شبکه های مغزی می باشند. به صورتی که ابتدا تفاوت عملکرد مغز در سطح شبکه ای با افراد نرمال مقایسه شده و سپس با استفاده از تکنولوژی پیشرفته لورتا باعث بهبود نقاط آسیب دیده مغز می شوند.

♦ معالجه اختلالات اضطراب با دارو

چندین نوع دارو برای معالجه اختلالات اضطراب استفاده می شود. درمورد جوانب مثبت و منفی هر دارو با پزشک یا روانپزشک خود صحبت کنید تا تصمیم بگیرید کدام یک برای شما مناسب است.

♦ داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی مدرن (SSRI) ها و (SNRI)ها معمولاً اولین داروهای تجویز شده برای فرد مبتلا به اختلالات اضطراب هستند. نمونه هایی از SSRI ها عبارتند از اسیلالوپرام (لکساپرو) و فلوکستین (پروزاک). SNRIها شامل دولوکستین (Cymbalta) و ونلافاکسین (Effexor) هستند.

داروی بوپروپیون نیزاز داروهای ضد افسردگی است که معمولاً برای معالجه اضطراب مزمن استفاده می شود. 

♦ سایر داروهای ضد افسردگی مورد استفاده در کنترل اختلالات اضطراب

شامل داروهای سه چرخه ای (TCA) و مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI) هستند. این نوع داروها کمتر مورد استفاده قرار می گیرند زیرا عوارض جانبی مانند افت فشار خون ، خشکی دهان ، تاری دید و احتباس ادرار برای بعضی از افراد می تواند ناخوشایند یا خطرناک باشد.

. بنزودیازپین ها

پزشک ممکن است یکی از این داروها را در صورت داشتن احساسات اضطراب مداوم تجویز کند. این داروها به کاهش اضطراب کمک می کنند. نمونه های آن عبارتند از: آلپرازولام (Xanax) و کلونازپام

. کلونوپین

این داروها به سرعت اثر می کنند، اما امکان دارد به آن ها وابسته شوید. معمولاً موارد استفاده آن ها این است که یک افزودنی برای معالجه اختلالات اضطراب باشد و نباید آن ها را برای مدت طولانی مصرف کنید.

. مسدود کننده های بتا

این نوع داروی فشار خون بالا در صورت داشتن علائم جسمی مانند تپش قلب و لرزیدن به شما کمک می کند احساس بهتری داشته باشید. مسدود کننده بتا ممکن است در آرامش حین حمله اضطراب حاد به شما کمک کند.

. ضد تشنج

این داروها برای پیشگیری از تشنج در افراد مبتلا به صرع نیز استفاده می شود و می تواند برخی از علائم اختلالات اضطراب را تسکین دهد.

. بوسپیرون(بوسپار)

این داروی ضد اضطراب گاهی برای معالجه اضطراب مزمن استفاده می شود و می بایست تا چند هفته مصرف شود تا تسکین کامل علائم مشاهده شود.

♦ معالجه اختلالات اضطراب با روان درمانی

یک نوع از مشاوره به شما کمک می کند یاد بگیرید چگونه احساسات شما بر رفتارهایتان تأثیر می گذارد،  روان درمانی ، گفتگو درمانی نیز گفته می شود. یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده به افکار و احساسات شما گوش فرا می دهد و درمورد آن با شما صحبت می کند و راه هایی برای درک و مدیریت آن ها پیشنهاد می کند. این نوع روان درمانی به شما می آموزد که چگونه افکار و رفتارهای منفی یا عوامل ایجاد هراس را به موارد مثبت تبدیل کنید. شما روش هایی برای نزدیک کردن و مدیریت دقیق شرایط ترسناک یا نگران کننده را خواهید آموخت.

♦ روش مدیریت اختلالات اضطراب

نکات زیر ممکن است به شما در کنترل یا کاهش علائم کمک کند:

. هرچه بیشتر بدانید، آمادگی بهتری برای مدیریت علائم در طول مسیر خواهید داشت. سعی کنید که در مورد اختلالات خود اطلاعات کسب کنید.  از اینکه از پزشک خود سؤال بپرسید نترسید. به یاد داشته باشید که شما بخش اصلی تیم معالجه ای خود هستید.

. قطع ناگهانی داروها می تواند عوارض جانبی ناخوشایندی ایجاد کند و حتی می تواند علائم اضطراب را به وجود آورد. در برنامه معالجه ی خود پایدار باشید.

. کافئین یک داروی تغییر دهنده خلقی است و ممکن است علائم اختلالات اضطراب را بدتر کند. همین طور از الکل و مواد مخدر استفاده نکنید و نیز غذاها و نوشیدنی هایی که کافئین دارند مانند قهوه، چای، نوشابه، نوشیدنی های انرژی زا و شکلات را کم کنید.

. درست بخورید و ورزش کنید زیرا تمرینات هوازی سریع مثل دویدن و دوچرخه سواری به آزادسازی مواد شیمیایی مغز کمک می کند و موجب کاهش استرس می شود.

. کیفیت خواب خود را بهتر کنید ، مشکلات خواب و اختلالات اضطراب اغلب با یکدیگر ارتباط متقابل دارند. خواب خوب را در اولویت قرار دهید. یک رویه ثابت و آرام را برای خوابیدن دنبال کنید. اگر در خواب مشکل دارید با پزشک خود مشورت کنید.

. مدیریت استرس بخش مهمی از برنامه معالجه اختلالات اضطراب شما است. مواردی مانند مدیتیشن، یا ذهن آگاهی، می تواند به شما کمک کند بعد از یک روز استرس زا روبرو شوید و ممکن است باعث شود معالجه شما بهتر شود.

. نوشتن افکار خود قبل از پایان روز ممکن است به شما آرامش دهد ، بنابراین تمام شب با افکار مضطرب روبرو نخواهید بود.

.  افکار منفی خود را مدیریت کنید زیرا مثبت فکر کردن به جای افکار نگران کننده می تواند به کاهش اضطراب کمک کند. درمان شناختی رفتاری می تواند به شما یاد دهد که چگونه افکار خود را تغییر دهید.

. با دوستان خود وقت بگذرانید ؛  افرادی که  دوستان نزدیکی  دارند و از طرف آن ها پشتیبانی شده و با آن ها گپ می زنند، اضطراب کمتری  دارند، ، چه به صورت حضوری، چه از طریق تلفن و چه از طریق رایانه، ارتباطات اجتماعی به افراد کمک می کند تا رشد و سلامت ذهنی داشته  باشند 

. برای برخی از افراد صحبت با افرادی که همین علائم و عواطف را تجربه می کنند، مفید است. گروه های خودیاری یا حمایتی به شما امکان می دهند تا نگرانی ها و دستاوردهای خود را با دیگران که در آنجا حضور داشته اند به اشتراک بگذارید.

. بسیاری از داروها مواد شیمیایی خاصی دارند که می توانند علائم اضطراب را بدتر کنند. قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه یا داروهای گیاهی از پزشک یا داروساز خود درمورد آن بپرسید.